Op 10 maart 2015 overleed op 68-jarige leeftijd Glenn Lijesen. Hij was al enige tijd ziek.
Ik leerde Glenn kennen toen hij als interim organisatie-adviseur in 1998 bij een gezamenlijke werkgever in dienst trad. Gedurende 1,5 jaar werkten wij intensief samen op het gebied van Financiën, planning en control. Maar ook op privégebied deelden wij een passie, namelijk de beurs en alle vormen van beleggen en speculeren.
Toen Glenn’s interimwerk er in 1999 op zat, verloren we elkaar niet uit het oog. Een zakelijke relatie groeide uit tot een persoonlijke vriendschap. Toen ik in 2002 Eurofuture startte was Glenn natuurlijk de eerste die ik benaderde om het concept verder uit te werken en het bedrijf samen vorm te geven. Dat deed hij op zijn eigen wijze met ongelooflijk veel enthousiasme, gedrevenheid en heel veel grensverleggende ideeën.
Met zijn jarenlange ervaring als organisatie-adviseur was Glenn iemand die van alle markten thuis was. Zo nam hij niet alleen de marketing voor zijn rekening, maar ook was hij binnen Eurofuture expert op het gebied van vermogensbeheer met beleggingsfondsen. Die kennis en ervaring stelde hij ter beschikking aan Eurofuture. Glenn was een mensenmens en daarom onderhield hij voor Eurofuture nauw contact met de klanten, o.a. via informatie-avonden. Glenn slaagde er elke keer weer in om een zaal vol mensen op humoristische en toch serieuze wijze van begin tot eind te boeien met zijn passie voor de beurs, zijn beleggingsideeën en zijn heldere visie op moneymanagement.
Glenn hield van verandering en daarom koos hij er in 2006 voor om na 4 jaar Eurofuture het beroep van interim organisatie-adviseur weer op te pakken. Maar ook na zijn vertrek bleef hij als adviseur nauw verbonden met Eurofuture en gaf hij Franciscus en mij regelmatig advies en deelde hij zijn kennis en ervaring met ons. Zelfs tijdens zijn ziekte zat hij boordevol nieuwe ideeën en was hij van plan om een reeks van artikelen voor de nieuwsbrief van Eurofuture te schrijven over zijn goede ervaringen met beleggingsfondsen. Het heeft helaas niet zo ver mogen komen.
Peter van Dodeweerd